چو دست بر سَر ِ زلفش زنم به تاب رَود، ور آشتی طلبم با سَر ِ عتاب رود، چو ماه ِ نو ره ِ بیچارگان ِ نظاره، زند به گوشه ی ابرو و در نقاب رود، شب ِ شراب خرابم کن.
درباره این سایت